உலக தந்தையர் தினம்(18.06.2017)

உச்சி முகர்கிறாய்

இமை இடுக்கில்

கசிகின்றன பிரியங்கள்…

ரசனை...

முகநூலில் வெளிநாட்டுக் குழந்தை ஒன்று

தூங்கிவிழுந்து கொண்டே

முகமெங்கும் ஐஸ்க்ரீமை

ஈஷிக்கொண்டு சாப்பிjடுவதை

ரசித்த  லட்சுமி

பட்டென்று தன் ஒன்றரை வயது

மகனின் முதுகில் வைத்தாள்

அடி ஒன்றை

பருப்பு சாதத்தை வாயில் போடாமல்

கன்னத்தில் அப்பிக் கொண்டிருந்ததால்…

கவனம்...

உன் வார்த்தைகள் என்ன

திருவிழாக்கூட்டமா?

பேசிக்கொண்டிருக்கும் போதே

தொலைகிறேன்!..

ஆனால்

நான் தொலையக் கூடாது

என்பதில் நீ மிகக் கவனமாகவே

இருக்கிறாய்

அளந்தே பேசுவதால்..

கொக்கின் நாஸ்டால்ஜிக்..

ஓடுமீனும் ஓடவில்லை

உறுமீனும் வரவில்லை

ஆனாலும் வாடி நிற்கிறது

கொக்கு

நீர் வறண்ட ஆற்றில்…

இடப்பெயர்ச்சி..

நகரத்தின் நடுவே இருக்கும்

அரசு பள்ளியை நோக்கி

குடிசை மாணவர்களும்

குடிசைப் பகுதியின்

ஓரத்தே ஓங்கி நிற்கும்

தனியார் பள்ளியை நோக்கி

நாகரீக மாணவர்களும்…

கொஞ்சம் பிடிக்கும்....

உன் பாதம் பதிந்த

என் வாசல் மண்ணை

ஈரம் காயாமல்

பொத்தி வைத்திருக்கிறேன்

என் வீட்டு அஞ்சறைப் பெட்டி

அடுக்கின் மறைவில்

ஹா!!....

உன் மீது தீரா காதல்

என்றெல்லாம் இல்லை

உன்னைக் கொஞ்சம்

பிடிக்கும் அவ்வளவே…

என் கேள்விகளும் உன் பதில்களும்....

உன்னிடம் கேள்விகள்

கேட்கத் தெரிந்தளவு

பதில்களைப் பெறத் தெரியாது எனக்கு

ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட எனது

தொடர் கேள்விகளில்

எனக்குத் தேவையானதை

நயமாகத் தவிர்த்துவிட்டு

உனக்குச் சாதகமான கேள்விகளை மட்டுமே

தேர்ந்தெடுத்து விடுகிறாய்

எப்போதும்….

பிரியங்கள்...

ஏற்றி வைத்த மெழுகின்
வெளியில்
இறங்கியபோதே
உருகி
வழியத் தொடங்கியிருந்தது
நம் பிரியங்கள்...

மழைத் துளிகள்...

தார்ச்சாலையில்
விழுந்து தெறிக்கும்
மழைத்துளிகள்
தரையில் முளைத்த
நட்சத்திரங்கள்...

அழைப்பு….

மழையில்லாத ஒரு

குளிர்கால மாலையில்

நீண்ட பயணத்தில்

கிடைத்த ஜன்னலோர 

இருக்கையாய்

உனதிந்த அழைப்பு….

நினைவுப் பூக்கள்....

கடந்த வழியெங்கும்

நினைவுகள்

விதைத்து வந்தேன்

நீ முளைத்துப் பூத்திருந்தாய்...

கண்ணாம்மூச்சி....

எப்போதும் அழைப்புப்
பதிவுகளில்
மேலிருக்கும் உனது எண்
இப்போதெல்லாம்
மேலெழுப்பப் படுகிறது
வந்து போன அழைப்புகளை
அழித்துப் பார்க்கையில்...

ஏதோ ஒரு துளியில்...

உனை 

நனைத்துக் கொண்டிருக்கும்

அம் மழையின்

ஏதோ ஒரு துளியில்

கரைந்து கொண்டிருக்கிறேன்

நான்....

......

புள்ளிகளுக்குள் அடங்கிவிடாத
கோட்டுக் கோலத்தின்
மையப் புள்ளியாய்
நீ...

வரம்..

பேசாத என் வார்த்தைகளை

கூர் தீட்டிக் கொண்டிருக்கிறது

உன் மௌனம்

மீள் சந்திப்பில்

பதம் பார்க்காமலிருக்க

மறதியை வரமாக்கித் தரட்டும்

உன் கடவுள்..

நேசக் காடு...

நேசக் காடுகளில்

காமத்தீ மூட்டுவது

காதல் சதுரங்கத்தில்

ராணியை இழப்பதாகும்...
____________________

சொல்லுறுவிய மௌனத்தில்

எஞ்சி நிற்கிறது

பெருங்காற்றின்

பேரிரைச்சல்.

சீண்டல்கள்…

உறக்கத்தில் உதிக்கும்

உதட்டோரப் புன்னைகைக்குப் பின்

சிணுங்கிக் கொண்டிருந்தன

உன் சீண்டல்கள்…

நீ...... நான்... நீ...

நீ

நான்

சில கவிதைகள்

சொல்வதற்கும்

சொல்லும் போதே மறப்பதற்கும்

நீ நான் சில நினைவுகள்

நினைப்பதற்கும்

நினைக்கும் போதே

மறப்பதற்கும்…

நான்

கொஞ்சு...ம் சாபம்

நீ 

கொஞ்சம்... வரம்

சாபம்..

ஆணி கீறிய தழும்புகளுக்கு

களிம்பிட வரும்

உன் கைகளுக்கு

சுத்தியல்கள் கிடைக்காமல் போகட்டும்...
_________________________________________________

இதழும் இதயமும்

பற்றி எரியும் வரை

நீ அணைப்பாய் என

நம்பியிருந்தேன்..

உன் பிரியங்கள்...

அலைபேசியை வைத்த பின்னும்
என் கன்னக் குழியில்
தேங்கிச் சிரிக்கின்றன
உன் பிரியங்கள்...